aklınızda bulunsun diye sesleniyor arkamdan pastaneci, herkesin öksürdüğü şeyler olabiliyor. yürüyorum, midemdeki kremalı bulamaçtan sesler geliyor. herkeste aynı etkiyi yapmıyor diyor pastaneci, benimle birlikte yürüyor olduğunu şimdi farkediyorum. varsın yürüsün. lütfen diyor lütfen bekleyin, benimle birlikte koşuyor. isterseniz geri dönelim diyor, omuzumu tutunca duruyorum. biliyorsunuz pastaneye bakmam lazım ve sizi bu durumda bırakamam. koşmaya tekrar başladığımda, artık peşimden gelmiyor. bari güzel şeyler düşünmeye çalışın diyor, ayıları falan mesela. pastanecinin söylediği son sözler ağacın altında çıkarmaya mecbur bırakıyor beni. yere saçılmış bulamaca bakıyorum. feci derecede pastaneciye benziyorum.
Cuma, Aralık 7
duvarda asılı kurt resmi ve arkan hep resme dönük. onu olabildiğince görmemeye çalışıyorsun. böylesine bir yerde bir kurtun işi ne diye düşünenler oluyor. ama alt tarafı bir resim ve kurabiyeler çok hoş görünüyor gözlerine. belki biraz da kek almalılar. bunu ben de isterim. çünkü resme dikkatli bakmış olsaydın renklerin ne kadar yerinde kullanıldığını görecektin. tek söylediğim de bu aslında. kurtun arkasında kalan yeşil fon bir orman olarak düşünülebilir ama bu yanlış olur. doğrusunu ben biliyorum.